#Toonverwijt

Ik ben vandaag voor de tweede keer in mijn leven tegen het verwijt 'tone policing' aangelopen. Dat was me nu eens een nader onderzoek waard. Eerst de definitie:

Toonverwijt (ook vormkritiek, toonpolitiek of tone policing) is een ad hominem (persoonlijke aanval) en anti-debattactiek gebaseerd op het bekritiseren van een persoon voor het uiten van emoties. Een toonverwijt doet afbreuk aan de waarheid of onwaarheid van een verklaring door de toon waarop het werd gepresenteerd aan te vallen in plaats van de boodschap zelf. Bron: Wikipedia

Meteen was me duidelijk dat de persoon die me dit verweet helemaal geen kaas van enige vorm van logica gegeten heeft aangezien er helemaal geen debat over de boodschap zelf was.

Ik stond en sta nog steeds vierkant achter de boodschap waar die persoon voor stond. Ik heb die persoon puur op de emotionele respons aangesproken en daarbij iedere keer betoont dat er geen debat over de boodschap nodig is omdat ik het daar behalve de vorm eens mee ben.

Hiermee is weer eens aangetoont hoe belangrijk het is je vermeende kennis altijd weer te toetsen. Zeker in de logica is er geen ruimte voor klok klepel verhalen. Je zet jezelf dan snel voor schut.